باسمه تعالي

زنده یاد استاد معظم دکتر محمد ریاحی (1348-1277)

در سال 1277 شمسی هجری ، در قریه «چالشتر» از توابع استان چهار محال و بختیاری دیده به جهان گشود.

.پدرش "میرزا عبدالوهاب"، و از خانواده های متدین و پیرو مذهب حقه جعفری بود. تحصیلات ابتدائی را در اصفهان طی نمود و سپس به اهتمام خانواده اش راهی تهران شد و با تحمل مشقات ناشی از نابسامانی اقتصادی و تنگدستی  تحصیلات متوسطه ی خود را در دارالفنون تهران گذرانید. ودر همانجا با پشتکار فراوان وارد مدرسه عالی طب تهران گردید و بلاخره در سال 1302، با درجه دکترای طب فارغ التحصیل گردید. بعد از ان درسال 1303 وارد ارتش شد وبه سبب لیاقت و هوش خود توانست  جزء دومین دسته از محصلین اعزامی به مدرسه ی پزشکی نظامی لیون، در سال ۱۳۰۴ شمسی راهی فرانسه شود.

پس از اتمام تحصیل در سال ۱۳۱1 ه.ش با درجه ی دیپلم دکترای جراحی عمومی و کالبدشناسی موضعی به ایران بازگشت و به عنوان رئیس بخش جراحی بیمارستان شماره ۳ (و بعدها در بیمارستان شماره ی ۱ )مشغول به کار شد.برای مدتی نیز رئیس بهداری نیروی هوائی تهران بود. این مرد سخت کوش مدارج نظامی خود را تا اخذ درجه ی سرهنگی طی نمود و خدمت در بخش جراحی بیمارستان کرمان و سپس  در بخش جراحی بیمارستان ارومیه و بیمارستان های آذربایجان درکارنامه سوابق خدمتی نظامی او میباشد.

بعد از آن یعنی از سال ۱۳۲۰ به علت مبارزات سیاسی و مخالفت با رژیم شاه به زندان افتاد ولی به دلیل انتساب به خاندان سلطنتی آزاد شد(همسرش از خاندان سلطنتی بوده است) و به کردستان تبعید شد.وی پس از گذراندن دوران تبعید از ارتش استعفا داد و برای طبابت راهی اصفهان شد.

در سال ۱۳۲۵ به دعوت مرحوم دکتر "حکمی" وتایید دانشکده پزشکی تهران با سمت دانشیاری کالبد شناسی و کالبد شکافی در آموزشگاه عالی بهداری اصفهان که در ان زمان زیر نظر دانشگاه تهران اداره میشد  مشغول به کار و تدریس شد. وی از سال 1325 تا 1342 در آموزشگاه عالی بهداری و سپس دانشگاه اصفهان بطور مرتب به تدریس مواد درسی رشته کالبد شناسی و تشریح و همچنین کالبد شناسی موضعی اشتغال داشت و علیرغم کارشکنی ها و سنگ اندازی های رژیم، سرانجام با تکیه بر اراده و جدیت خویش توفیق یافت که در تاریخ 27/8/1336 به پایه 9 استادی و کسب کرسی کالبد شناسی موضعی دانشگاه اصفهان، ارتقاء یافت.

مدیریت قوی و امتیازات علمی او باعث شد که از سال ۱۳۲۵ تا ۱۳۳۳علاوه بر خدمت در بخش جراحی بیمارستان کازرونی و خورشید، ریاست بیمارستان کازرونی را نیزدر اصفهان عهده دار شود. و در سال ۱۳۳۷ به عضویت شورای دانشگاه اصفهان درآمد. مرحوم دکتر ریاحی از اولین بنیانگذاران دانشگاه اصفهان بوده وتا سال ۱۳۴۱ ریاست دانشکدهپزشکی وریاست دانشگاه اصفهان را به ترتیب به عهده داشته است.

مرحوم دکتر ریاحی انسانی متدین و خیرخواه بوده است بطوری که علاوه برکمک به دانشجویان نیازمند و فقیر، زمین های تحت تملک خود را وقف خدمات عمومی نموده است.برای مثال زمین شخصی خود در باغ ابریشم را وقف دانشگاه نمود و زمین دیگری را به رایگان به بهداری اصفهان تسلیم کرد.ضمنا یک قطعه زمین نیز در چالشتر خریداری و وقف بهداری چالشتر نمود. وی موسس اولین رادیولژی در اصفهان تحت عنوان رادیولژی کازرونی بود که با کمک مالی مرحوم کازرونی از ثروتمندان اصفهانی تاسیس شد. او ارادت خاصی به روحانیت و علماء داشت که از آن جمله مجالست با مرحوم آیت الله حاج آقا رحیم ارباب از مجتهدین بنام اصفهان می باشد. معروف است که او روزهای تعطیل با جیپ شخصی خود راهی روستاها ونقاط محروم میشد وبصورت رایگان مردم فقیر را مداوا مینمود وداروی رایگان نیز به انها میداد و اگر به بچه يتيمي برخورد مي كرده او را با خود بخانه مي آورد و با همراهی  همسرش  مثل پدر و مادري مهربان تربيت او را بعهده مي گرفتند بحدي كه او را به درس و تحصيل و ازدواج مي رساندند و بدين نحو بيش از 15 نفر بچه يتيم را در خانه خود تربيت و بزرگ كردند.

این پزشک وارسته ومتدین در تاریخ  1342 در حالی به افتخار باز نشستگی نائل امد که امتیازات 21سال از سوابق خدمت وی در ارتش بطور ظالمانه وبدلیل مخالفت با رژیم شاهنشاهی در حکم باز نشستگی وی حذف گردید و بالاخره   در ۱۵ اردی بهشت سال ۱۳۴۸ به دیار باقی شتافت روحش شاد. 22 /7/1392

موزه تاریخ طب

دانشکده پزشکی اصفهان