رفتن به محتوای اصلی
x

پیام مدیر گروه:

The mission of the Department of Pathology 

To provide the highest level of anatomic and laboratory service for the patients : 

Remember the Three R's:

Respect for Self;

Respect for Others;

and 

Responsibility for All Your Actions 

                                                                         

"احترام به خود،احترام به دیگران و مسئولیت پذیری نسبت به تمام اعمالتان"

Pathology

Established: 1965

Areas of activity: clinical diagnostics, appropriating therapeutics, clinical pathology, transfusion medicine and molecular pathology.

 

معرفی رشته پاتولوژی:

رشته آسیب شناسی یکی از رشته های تخصصی بالینی پزشکی است که دانش آموختگان این رشته دانش ، بینش و مهارت و در مجموع توانایی لازم و کافی را جهت انجام اقدامات آزمایشگاهی تشخیصی مناسب و لازم بر روی کلیه نمونه های بافتی و غیربافتی اخذ شده از انسان در دوران قبل از تولد ، طول حیات و پس از مرگ را کسب می نمایند تا با بررسی های ماکروسکوپی تا ملکولی و با بکارگیری روش ها و ابزار مناسب و با بیان و تفسیر علت و چگونگی تغییرات پدیدآمده بر اساس وضعیت بالینی بیمار راهنمایی های تشخیصی و توصیه های پیگیری و درمانی مناسب را به پزشکان مسئول درمان بیمار ارائه نمایند.  آسیب شناس مسئول اداره بانک خون بیمارستانها و با توجه به نیاز عضو موثر بانکهای بافتی و سلولی برای امور تشخیصی درمانی و پژوهشی می باشد.


دانش آموختگان رشته تخصصی آسیب شناسی دانش ، مهارت و توانمندی های تخصصی خود را در زمینه های آموزشی، پژوهشی و خدمات سلامتی در اختیار جامعه قرار خواهند داد . همچنین جهش فناوری در مجموعه علوم مرتبط با بیولوژی از جمله در علم پزشکی تحول اساسی ایجاد نموده و بکارگیری این دستاوردها سهولت ، دقت ، صحت و اثربخشی بیشتر را در امرپیشگیری ، تشخیص و درمان بیماری های انسان به ارمغان آورده است . مثال های بسیاری از این موارد که بصورت ابزارها و روش های مختلف تشخیصی و درمانی بوجود آمده اند را می توان درکلیه زیرمجموعه های علم پزشکی و شاخه های مختلف آن بازشمرد . استفاده موثر از این امکانات مستلزم کسب دانش جدید مرتبط و کافی و صرف هزینه بیشتر می باشد که این امر ضرورتتجدیدنظر در شیوه آموزش پزشکی را ایجاب می کند . در این بین پیشرفت های شگرفی که در امر تشخیص بر مبنای روش های آزمایشگاهی یا همان طب آزمایشگاهی (Laboratory Medicine ) پدید آمده این حیطه از دانش پزشکی را به یکی از محورهای اصلی در تامین سلامت جامعه بشری تبدیل کرده است. نگاهی دقیق به فرایند طبابت(  Medicine  Practice of ) در زمان حاضر موید این امر است که بدون استفاده از امکانات طب آزمایشگاهی پزشکی کمتر پزشکی قادر است اقدام موثری  در امر تشخیص و درمان بیماری ها  بعمل آورد و اضافه بر آن سیستم های پایش و پیشگیری از بیماری ها نیز از این امر مستثنی نیستند .

تغییر روزمره ، پیدایش نیازهای جدید و بهبود کیفیت ، صحت ، دقت ، حساسیت و اختصاصی شدن روش های آزمایشگاهی در تشخیص بیماری ها این ضرورت را ایجاب می کند که آموزش پزشکانی که رشته آسیب شناسی را بعنوان رشته تخصصی برای ادامه تحصیل و در نهایت کار حرفه ای خود در جامعه انتخاب کرده اند مرتبا با شرایط و مقتضیات زمان و نیازها مطابقت داده شود.

تاریخ نگاری آسیب شناسی در ایران:

·    از مندرجات کتاب قانون (1026)میلادی،به نظر می رسد که ابن سینا اولین پزشکی است که تشریح بعد ازمرگ را انجام داده باشد.

·    در سال 1230-1229هجری شمسی برابر 1851-1850 میلادی ،در هنگام تشکیل دارالفنون بخشی به نام کلاس طب ایجاد شد که در سال1259 هجری شمسی برابر 1880 میلادی به مدرسه طب تبدیل گردید .

·    دکتر پولاک ،اولین اتوپسی رادر سال1233هجری شمسی برابر با  1854  میلادی در ایران انجام داد.

·    در سال 1255 هجری شمسی برابر با 1876 میلادییک کتاب خطی به نام پاتولوژی تدوین گردید.

·    در سال 1314شمسی ،دکترمصطفی حبیبی گلپایگانی به عنوان اولین متخصص پاتولوژیست از کشور فرانسه به ایران بازگشت    ودر انستیتو پاستور شروع به کارنمود.

·    در سال 1315 اولین آزمایشگاه پزشکی با همت دکتر حبیبی راه اندازی شد.

·     در سال 1316،اولین اتوپسی به دست یک متخصص ایرانی به نام دکتر هاشم هنجن انجام گردید.

·    تا سال 1317 در ایران به رشتۀ پاتولوژی ،تشریح مرضی(Morbid Anatomy) گفته می شد که دکتر حبیبی نام آسیب شناسی را برای آن پیشنهادنمود.

·   در سال 1321 شمسی ،اولین متخصص رشتۀ آسیب شناسی به نام دکتر رحمتیان از این رشته در ایران فارغ التحصیل شد.

تاریخچه گروه آسیب شناسی دانشکده :

گروه آسیب شناسی دانشگاه علوم پزشکی اصفهان در سال 1344 با مدیریت آقای دکتر پرویز دبیری تأسیس گردید و سپس با گروه تشریح ادغام و تحت عنوان گروه مرفوآناتومی برای سالها در دانشگاه انجام وظیفه نموده است.

اهداف گروه:

1 - تربیت متخصص پاتولوژی و در حال حاضر 34 نفر دستیار در این رشته مشغول به تحصیل می باشند.

2 - آموزش پاتولوژی عمومی  و اختصاصی برای دانشجویان پزشکی

3 - آموزش پاتولوژی عمومی جهت دانشجویان  دندانپزشکی ، مامائی، پرستاری ، رادیولوژی، علوم آزمایشگاهی، اطاق عمل ،شنوایی سنجی وگفتار درمانی

4 - آموزش پاتولوژی و هماتولوژِی به دانشجویان ارشد و دکترا رشته های بافت شناسی، قارچ شناسی ، بیوشیمی

5 - آموزش پاتولوژی به دستیاران گردشی گروههای جراحی، زنان، مامایی ، رادیولوژی، فک و صورت و رادیوتراپی و گروههای دیگر

شوراها و جلسات گروه:

1- شورای عمومی گروه : بصورت ماهیانه با حضور اکثر اعضای هیأت علمی گروه برگزار می گردد.

2- شورای آموزشی گروه : حداقل یک بار در ماه و در قالب شورای عمومی و در صورت نیاز به دفعات بیشتر برگزار می گردد.

3- شورای پژوهشی: گروه :حداقل دو بار  یا سه بار  در ماه و  جهت بررسی مسائل پژوهشی و امور پایان نامه های دانشجویان  پزشکی و دستیاران گروه و در صورت نیاز به دفعات بیشتر برگزار می گردد.

 

مدیران گروه از بدو تأسیس:

دکتر پرویز دبیری، دکتر رحمت اله برجیان، دکتر سید حسین امامی، دکتر مسعود نوری و دکتر منصور مهزاد ، دکتر پروین رجبی ، دکتر احمد سبحان ،دکتر دیانا طاهری ، دکتر اردشیر طالبی، دکتر دیانا طاهری ، دکتر پروین محزونی

 

اعضای گروه و بخشهای تابعه  :

ردیف

نوع همکاری

تعداد

1

هیات علمی

16

2

دستیاران

34

3

کارمندان گروه

2

4

بخش های پاتولوژی بیمارستان های آموزشی تحت پوشش

5

 

 

آمار اعضا هیات علمی وفراگیران گروه آسیب شناسی و تجهیزات گروه و بخش های پاتولوژی وابسته 

 

تاریخچه موزه پاتولوژی:

موزه پاتولوژی دانشکده پزشکی اصفهان یکی از غنی ترین موزه های پاتولوژی کشور بوده و برخی از نمونه های آن در دنیا کم نظیر یا بی نظیر می باشد این موزه راهی طولانی و پر از نشیب و فراز را طی نموده تا در محل کنونی خود مستقر گردیده است .اولین نمونه های این مجموعه بین سالهای 1334 تا 1348 بوسیله جناب آقای دکتر پرویز دبیری گردآوری گردیده است.از سال 1349 به بعد جناب آقای دکتر منصور مهزاد که در آن زمان دستیار پاتولوژی بودند در نگهداری این نمونه ها که از 50 تا 60 گروس تشکیل می شد همکاری داشتند این نمونه ها در بوکالهای شیشه ای حاوی فرمالین ده درصد نگهداری می شدند که به دلیل اشکالات متعددی که در این روش وجود داشت در سال 1369  ایشان تصمیم گرفتند با ایده های جدیدی که از دانشگاههای خارج کشور بدست آورده بودند روش جدیدی به نام روش کیسرلینگ را برای نگهداری نمونه ها به کار گیرند که با همکاری صمیمانه تعدادی از دانشجویان دانشکده عملی گردید.آقای عبدالغفار طهماسبی دانشجوی فوق لیسانس بافت شناسی آن زمان اولین نمونه های این مجموعه جدید را تهیه کرده است .دانشجویانی که زیر نظر آقای دکتر مهزاد همکاری و فعالیت داشته اند و نمونه های این موزه حاصل کار و تلاش صادقانه آنها می باشد عبارتند از آقایان والی پور -سهرابی-ریاضی و تعداد دیگری از دانشجویان پزشکی .هم اکنون تعداد 333 نمونه با روش جدید تهیه شده است .خصوصیات روش کیسرلینگ به قرار زیر است :

1- استفاده از ورق های پلاستیکی به نام پرسپکس برای تهیه بوکال ها که سبک بوده و شکسته نمی شود.

2- نمونه های بافتی را می توان در داخل این ظروف به وسیله نخ های نایلونی در وضعیت دلخواه ثابت کرد.

3- نمونه های بافتی رنگ طبیعی خود را دارند.

4- مایع موجود در ظرف پرسپکس بدون رنگ و بدون بو می باشد.

 

 

وابستگی علمی (affiliation):

فارسی: گروه آسیب شناسی، دانشكده پزشكي، دانشگاه علوم پزشكي اصفهان، اصفهان، ايران

انگلیسی: Department of Pathology, School of Medicine, Isfahan University of Medical Sciences, Isfahan, Iran